Hoge Vijvers

Het ongeveer 500 hectare grote gebied ligt in de Turnhoutse Kempen, op grondgebied van de gemeente Arendonk, tussen het Kempens kanaal en de Nederlandse grens. Perceeltjes naaldhoutbos en brede bosdreven wisselen er elkaar af. Op de niet-verharde boswegen kom je speciale plantensoorten tegen zoals de grondster, duizendguldenkruid, tandjesgras en mannetjesereprijs.

Eind april - begin mei keert de nachtzwaluw terug uit zuidelijk Afrika. Het nest van deze zeldzame vogel is een eenvoudig kommetje in de bodem. Die kwetsbare broedwijze is één van de redenen waarom honden aan de leiband moeten.
Wanneer de diepe schemer over de Hoge Vijvers valt, wordt de nachtzwaluw actief. Dan 'snorren' of 'ratelen' de mannetjes, wat enkele minuten kan aanhouden. Melodieuzer klinkt het bij de geelgors. Deze vogel houdt van open terrein afgewisseld door bosjes en solitaire bomen. De jongen worden gevoed met insecten, de oude vogels eten onkruidzaden en graankorrels.

Onder de reptielen vinden we de levendbarende hagedis die tot 18 centimeter lang wordt, waarvan de helft staart. Hij geeft de voorkeur aan heide met een kleinschalige afwisseling van jonge en oude struiken, takkenbossen en boomopslag. Begin maart komt de hagedis uit zijn winterverblijfplaats.
In tegenstelling tot het luidruchtige gekwaak van de groene kikker, is de roep van de heikikker een zacht borrelend geluid, zoals luchtbelletjes die uit het water opstijgen als je een lege fles onder water houdt. Het mannetje staat bekend om de kleurverandering (blauw) in de paartijd.

Tot het midden van de negentiende eeuw waren in en om de Hoge Vijvers geen bossen te bekennen. Vóór de ontginning van de heide, kende het gebied een typisch heidebeheer en turfwinning. Hierdoor ontstonden verschillende vijvers in dit hooggelegen gebied. Rond 1897 bleek een groot deel bebost door een private ontginner. Het grootste deel van het domeinbos werd vanaf 1979 in fases aangekocht van privéboseigenaars.