Wie het Magdalenagoed in de zomer bezoekt, kan genieten van plaatselijke lekkernijen. De sappige braambessen bijvoorbeeld. Vlier groeit hier ook uitbundig. Van zijn bessen kan je lekkere confituur of siroop maken. Iedereen vindt wel wat naar zijn smaak …
De ransuil en de boomvalk hebben hier ook hun vaste stek. Luister bij valavond maar eens naar het ‘oe-oe-oe’-geluid van deze prachtige uil. Tussen maart en april komt het vrouwtje hier broeden.
En over broeden gesproken … De boomvalk is wat dat betreft eerder aan de luie kant: hij stelt zich tevreden met een verlaten nest van een kraai of andere vogel. De vliegkunsten van de boomvalk daarentegen zijn echt wel indrukwekkend. Minder indrukwekkend, maar des te liefelijker, is de rode eekhoorn. Met wat geluk zie je hem rondhuppelen op of tussen de bomen.
 

Reuzen in het bos

In het zanderige Smisjesbos groeien voornamelijk Corsicaanse dennen. Dit is een boomsoort die van nature enkel voorkomt in Corsica, Zuid-Italië en Sicilië. De boom werd in onze regio geïntroduceerd omdat hij hard en sterk timmerhout oplevert en sneller en rechter groeit dan onze inheemse gewone den. Met zijn reusachtige verschijning van wel 35 meter hoog, is hij een kanjer van formaat. Het Hertenbos ligt op een rijkere grond. Dat zie je onmiddellijk aan de bomen. Hier tref je forse beuken en eiken.
Sinds 1990 kreeg het beheer van het domein een andere wending. Er werden bosranden aangelegd met besdragende struiken, hier en daar werden dennen gekapt. Op andere plaatsen kregen ze wat extra ademruimte. Zo werd de geleidelijke verjonging van een dennenbos naar een gemengd loofhoutbos ingezet. Soms laten we dode bomen staan. Want raar maar waar: dode bomen brengen meer leven in het bos! Denk maar aan nest- en voedselgelegenheid voor spechten, eekhoorns en vleermuizen.
 

Leprozerij van Brugge

Het Magdalenagoed kent een lange voorgeschiedenis. In 1310 werd de ‘Leprozerij van Brugge’, een instelling voor lepralijders, door een schenking eigenaar van het gebied. De patrones van deze leprozij was de Heilige Magdalena. Na de Franse revolutie werd door verbeurdverklaring de Commissie van Burgerlijke Godshuizen - het OCMW avant la lettre - de eigenaar van de drie ‘boerhoven’ en enkele tientallen hectaren akkers en heide.
Pas vanaf 1931 werd op de zandakkers bos aangeplant: aan de oostzijde het Smisjesbos en aan de westzijde het kleinere Hertenbos. In 1990 kocht de Vlaamse overheid deze gebieden. In 2009 kreeg het Magdalenagoed een extra duwtje in de rug. Een aanpalend landbouwgebied werd aangekocht en bebost.