Vilsterbron

De das graaft in deze hellingen burchten uit als verblijfplaats voor ganse families van Haspengouws meest iconische roofdier. Daarbij werpt hij hele vrachten grond naar buiten. In de ondergrond zitten oeroude krijtlagen van fossiele dieren uit een periode dat het land onder de zee lag. Dat lijkt moeilijk te vatten, maar de versteende schelpen in de puinhopen van de das vormen het dode bewijs. Die bijzondere rijkdom van de bodem veroorzaakt nog een uniek fenomeen: uittredend grondwater is zo kalkrijk dat het aan de oppervlakte versteende schilfers nalaat. Zo’n kalktufbronnen zijn beschermd, want ze huisvesten ook kenmerkende planten zoals goudveil.

Wat is het recept voor een zee van bloemen tijdens de warme maanden? Wel, een niet bemeste lemige bodem met een snuif kalk erin. De wanden van het dal van Vilsterbron blijken deze in onze tijden zeldzame combinatie te bieden. Van in het vroege voorjaar tooien opvallende bloeiers als echte sleutelbloem en knolsteenbreek de graslanden. Op het hoogtepunt van het groeiseizoen vindt het geoefend oog zeldzaamheden als kleine bevernel en betonie. De keukenpieten onder ons snuiven dan de heerlijke geuren op van marjolein en kraailook. Zo’n rijkdom aan planten vormt tevens een gedekte tafel voor tal van insecten, die het vandaag ook hard te verduren krijgen. En met heel wat geluk zie je misschien een grauwe klauwier die een vet insect aan een doorn prikt, als hapje voor later.