Van nul begonnen …

Het Mortagnebos is een mooi voorbeeld van een geslaagde bebossing van voormalige landbouwpercelen. Geleidelijk aan veroveren allerlei planten en kruiden het bos en ook verschillende dieren weten dit stukje groen te vinden. Zelfs een aantal bedreigde broedvogels vinden hier een nieuwe thuis, zoals de prachtige wielewaal met zijn helder geel vederkleed.
Ook het Orveytbos is een nieuw bos, dat op het einde van de jaren 1980 werd aangelegd op een oud kleistort. Naast bos vind je er ook hooilanden, struiken en poelen. Die laatste brengen heel wat leven in de brouwerij: in dit gebied komen maar liefst 23 soorten libellen voor! Zelfs bedreigde soorten als tengere grasjuffer en bruine winterjuffer fladderen hier vrolijk rond.
 

Voorjaarsflora en uitbundig dierenleven

Omdat het nog jonge bossen zijn, is de aanwezige kruidlaag (zoals bloemen en kruiden) nog niet zo rijk. Toch hebben boskruiden als bosandoorn, gewone salomonszegel, speenkruid, maarts viooltje en geel nagelkruid hun weg al op eigen houtje weten te vinden. Zeker de moeite waard voor een eerste lentewandeling in maart – april.  
Ook tal van dieren vonden al hun weg naar het Mortagne- en Orveytbos. Vos, bunzing, hermelijn en wezel laten zich af en toe zien. Een nieuwkomer is de ree. Talloze vogelsoorten vinden in er een geschikt plekje. Uitschieters zijn de bedreigde broedvogels zoals wielewaal en zomertortel. Ook bosuil, ransuil, torenvalk en sperwer brengen hier hun kroost groot.
Het Orveytbos is bovendien bodemkundig zeer divers. Het heeft nog bijzondere plekjes met kalkrijke klei in de bodem. Zeldzame kalkminnende soorten zoals boslathyrus, bosorchis, rietorchis, bijenorchis, klavervreter en bochtige klaver groeien hier nog welig.
 

Een vleugje geschiedenis

Het kanaal Kortrijk-Bossuit werd in de 19de eeuw gegraven om West-Vlaanderen te voorzien van steenkool uit de Waalse streek Borinage. Het kanaal verbindt de Leie met de Schelde.
Een tunnel van 611 meter lang, die een onderdeel was van het kanaal Kortrijk-Bossuit, werd tussen 1971 en 1973 vervangen door een open vaargeul. De huidige flanken vormen nu het natuurreservaat De Vaarttaluds, beheerd door Natuurpunt. Het uitgraven van die geul leverde zo’n 225.000 vrachtwagens kleigrond op dat men op het landbouwgebied ernaast stortte.
Op 19 april 1973 waren de werken voltooid. Tot eind jaren tachtig voerde men nog af en toe extra grond aan van andere werkzaamheden en van de afgraving aan het Oliebergpark. Tussen 1978 en 1988 gebruikte men dit kleistort voor van alles en nog wat: kleiduifschieten, motorcross,…
In 1988 droeg men het terrein over aan het Agentschap Natuur en Bos. De daaropvolgende jaren bebosten we een deel van het gebied en beheerden we een deel als grasland. Op 7 oktober 2001 ging het Orveytbos open voor publiek.

De naam Mortagnebos komt van ‘de heerlyckheede van het Mortansche’, het 18de-eeuwse landgoed van het Onze-Lieve-Vrouwhospitaal dat zich bevond op de plaats van het huidige bos.
Tot 1971 was er op de plaats van het Mortagnebos nog een landbouwgebied. Na het beëindigen van de pacht besloot de eigenaar, het OCMW van Kortrijk, om het te bebossen. Ongeveer 25.000 loofbomen werden geplant en er kwam een parking, wandeldreef, lig- en speelweide. Begin jaren negentig, twintig jaar na de eerste bosaanplanting, stelde men het bos open voor publiek. Sinds 1993 is het Agentschap Natuur en Bos de trotse beheerder van het Mortagnebos.