Wat te doen?

In het stadsbos Deinze krijgt de bezoeker een voorkeursbehandeling. Het domein verkennen kan te voet of vanop de fiets. Vanuit De Ceder kom je aan de Astenedreef, een oude lindendreef. Dat pad is ook een prima zaak voor de rolstoelgebruiker. 

Wandel je aan de kant van de oude hoeve ‘Nieuwgoed’, dan kan je onderweg gallowayrunderen tegenkomen. Door te grazen staan ze dag in dag uit mee in voor het beheer van het stadsbos. Wandelaars kunnen door dit gebied struinen (zonder honden). Langs de paden vind je een aantal spelelementen die de wandeling voor kinderen opvrolijken. Dichtbij het Nieuwgoed rijst een heus vleermuizenhotel uit de grond. Langs de geboortedreef, bestaande uit lindes, liggen ook twee zaadgaarden. Die zaadgaarden bevatten autochtone struiksoorten waarvan jaarlijks de vruchten worden geoogst. Met die oogst worden jaarlijks vele bosranden in Vlaanderen aangeplant.

Ruiters hebben een apart pad rond het Nieuwgoed. Fietsers kunnen doorheen het stadsbos fietsen en zijn in een wip bij het kasteel van Ooidonk in de Leievallei of via het Hospicegoed in Nazareth bij het Parkbos van Gent. Het recreatiedomein De Brielmeersen is dan weer vlot bereikbaar via het jaagpad langs de Leie.
 

Het ontstaan van een stadsbos

Deinze is een zeer bosarme stad. Behalve het bos bij het kasteel van Ooidonk en de valleibossen aan de Zeverenbeek vinden we er nauwelijks noemenswaardige bossen. Daarenboven verdwenen door de intensieve landbouw vele houtkanten en bomenrijen. Dringend tijd om tot herstelacties over te gaan! 
In 2005 kocht de stad Deinze de bossen rond de idyllische Astenedreef, die het Gampelaeregoed met het vakantiecentrum De Ceder verbinden. In dezelfde periode tikte Natuur en Bos 35 hectare landbouwgrond bij het Nieuwgoed te Parijs op de kop. Een mooie samenwerking ging van start en sinds 2007 worden er geregeld nieuwe bossen aangeplant.
 

Een rijke geschiedenis

‘Goed te Parijs’ als naam voor een stadsbos? Dat klinkt kosmopolitisch! Maar er zit natuurlijk meer achter. Een vleugje geschiedenis… De naam verwijst naar de hoeve die je op het zuidelijke domein terugvindt. Vermoedelijk was de eigenaar een zekere Van Parijs. Vandaar… Ook over ‘Goed te Gampelaere’ zijn leuke zaken te vertellen. In 1430 was het domein eigendom van Joos Vydt en Elisabeth Borluut. Voor hen schilderden de gebroeders Van Eyck ‘Het Lam Gods’.

Rond beide hoeves vind je restanten van het historisch Scheldeveld en het woud dat zich uitstrekte van Vichte tot Gent. Het waren voor de landbouw ongeschikte arme, te droge of te natte gronden met heide, bremstruweel en elzen- en berkenbossen. In de 13de eeuw ondernam men een eerste - mislukte - poging om dit gebied te ontginnen. Bij een tweede poging in de 17de eeuw lukte het wel. Bossen en heide verdwenen van het toneel en in de plaats kwamen kleine landbouwpercelen met houtkanten en bomenrijen. Talrijke dreven tonen het dambordpatroon van waaruit dit woeste landschap in cultuur werd gebracht.
 

Een veelkleurig bloementapijt

In de lente of de zomer moet je nabij het ‘Nieuw Goed’ even de tijd nemen om het veelkleurige bloementapijt te bewonderen. Hier werden graslanden en akkers uit landbouwproductie genomen. De graslanden worden beheerd als weide en hooiland, enkele akkers werden opnieuw woeste grond of wastine - niet-gecultiveerde, met struweel begroeide grond. Hier leven bijzondere dieren en planten die houden van zowel zonlicht als beschutting. De nachtegaal kwam al in 2011 terug om te broeden. Met de betrokken landbouwers werden afspraken gemaakt om de wastines te laten begrazen door runderen. Bij de boerderij werden drie grote veedrinkpoelen in ere hersteld. Het is een ideale voortplantingsplaats voor bruine kikkers, alpenwatersalamanders en libellen. 

Bij het Gampelaeregoed en rond de Astenedreef komen hakhoutbossen voor die hier sedert eeuwen ononderbroken aanwezig waren. In de dreven en bossen vinden we de typische bosplanten terug van ‘oude’ bossen: bosanemoon, witte klaverzuring en dalkruid.